Gedragscode ter voorkoming van mensenhandel
Multinationale ondernemingen die actief zijn in landen met repressieve regeringen, zwakke rechtsstaat, endemische corruptie, uitbuiting van kinderen of slechte arbeidsnormen, kunnen ernstige reputatieschade oplopen en een meerwaarde hebben als ze worden gezien als verantwoordelijk voor of medeplichtig aan de sector van het kindersekstoerisme .
In 2003 heeft de Wereldorganisatie voor toerisme (WTO) en een einde maken aan kinderprostitutie, kinderpornografie en kinderhandel voor seksuele doeleinden (ECPAT), gefinancierd door het Kinderfonds van de Verenigde Naties, een wereldwijde gedragscode opgesteld voor de bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting in Reizen en toerisme, van toepassing op leveranciers van toeristische diensten wereldwijd.
Bedrijven voor reizen, toerisme en horeca kunnen de Gedragscode voor de bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting in reizen en toerisme ondertekenen, waarvoor zij de volgende maatregelen moeten nemen:
- Een ethisch beleid voeren tegen commerciële seksuele uitbuiting van kinderen (CSEC);
- Plaats clausules in contracten met leveranciers waarin een gemeenschappelijke verwerping van CSEC wordt vermeld;
- Jaarlijks verslag uitbrengen over hun voortgang;
- Train toeristisch personeel;
- Informatie verstrekken aan reizigers;
- Verstrek informatie aan lokale "sleutelpersonen" op reisbestemmingen.
