Nieuwsarchief »Afrika
Bescherming van de armen tegen Land Grab in Africa: een Oblate Sharing Fund Update Maart 29th, 2016
Met steun van het Oblate Sharing Fund, onze partnerorganisatie Africa Faith & Justice Network (AFJN), gevestigd in Washington DC, heeft bewustmakingsprogramma's opgezet over Land Grab in Ghana. Andere lokale bewustmakingsprogramma's werden gelanceerd na conferenties over de kwestie in Kenia (2015) en Kameroen.
Ghana: AFJN's campagne Landbewustmaking en preventie
Landroof is een ernstig probleem in Afrika en verschillende ontwikkelingslanden. Grote investeringsfirma's en multinationals sluiten overeenkomsten met lokale overheden om gronden te bewerken, voornamelijk voor de export van gewassen of om mineralen te winnen. Deze deals verdringen duizenden arme kleine boeren, bieden onvoldoende compensatie aan landeigenaren, betalen lage lonen aan arbeiders, vervuilen de lokale watervoorziening, beroven bewoners van hun natuurlijke hulpbronnen en bedreigen hun levensonderhoud.
Africa Faith & Justice Network Land Grab Awareness
programma in Ghana, West-Afrika
Kerkelijke organisaties organiseren conferentie over landgreep en net bestuur in Afrika November 23rd, 2015
Land of Gassol community die zijn toegewezen aan Dominion Farms in Nigeria. Foto met dank aan Center for Environmental Education and Development (CEED)
Landroof en rechtvaardig bestuur besproken in een unieke pan-Afrikaanse conferentie van 22-28 november, voorafgaand aan het bezoek van de paus aan Afrika.
Landroof is een serieus probleem in Afrika, dat urgente aandacht vereist, omdat het levensonderhoud en voedselzekerheid bedreigt. Het heeft al honderdduizenden mensen uit hun land ontwricht, berooft hen van natuurlijke hulpbronnen en bedreigde hun levensonderhoud.
Landroof en rechtvaardig bestuur, kwesties die een aanzienlijke bedreiging vormen voor voedselsoevereiniteit, zullen worden besproken op de conferentie "Land Grab and Just governance in Africa", van 22-28 november in Nairobi, Kenia, en georganiseerd door SECAM (Symposium van bisschoppenconferenties van Afrika en Madagaskar) in samenwerking met AEFJN (Africa Europe Faith and Justice Network), AFJN (Africa Faith & Justice Network) en CIDSE (netwerk van katholieke ontwikkelingsbureaus). Het evenement zal verzamelen over 150-deelnemers van het Afrikaanse continent en daarbuiten, waaronder veel mensen die direct betrokken zijn bij landroofstrijd.
Land grabbing wordt meestal beschreven als de verwerving van grote delen van het land in ontwikkelingslanden door internationale bedrijven, overheden of individuen. In de afgelopen jaren zijn de grondgrepen toegenomen als gevolg van de wereldwijde stijging van de voedselprijzen in 2008, wat beleggers ertoe aanzet om naar het wereldwijde zuiden te kijken, met name Afrika, voor potentiële landinvesteringen om voedsel en biobrandstof te produceren voor export en internationale markten. Grote stukken land worden ook gekocht voor speculatieve doeleinden, bekend als "landbankieren", waar de koper het land bewaart en later verkoopt.
Een van de cases die tijdens de conferentie zullen worden gepresenteerd, is die van het Italiaanse project Senhuile SA, dat 20.000 hectare land heeft gepacht in het Ndiaël-reservaat in Senegal, land dat al tientallen jaren wordt gebruikt door inwoners van zo'n 40 dorpen in het gebied. Dit resulteerde in een aanhoudend conflict met de dorpelingen, die willen dat het project wordt stopgezet. Ook de zaak van boeren in de staat Taraba in Nigeria en in Kenia, die van land worden verdreven dat ze generaties lang hebben bewerkt om plaats te maken voor het Amerikaanse bedrijf Dominion Farms om een rijstplantage te vestigen, zal ook onderwerp van discussie zijn. Ook zaken met betrekking tot Bollore-landdeal in Ivoorkust, Kameroen, Liberia en Sierra Leone en zaken uit Mozambique, de Democratische Republiek Congo en Mali zullen worden getoond.
Deze conferentie vindt plaats voorafgaand aan het bezoek van paus Franciscus aan Kenia, Oeganda en de Centraal-Afrikaanse Republiek. De paus heeft eerder grote bezorgdheid geuit over de kwestie van landroof. In een toespraak gehouden bij de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN in Rome in juni 2015, waarschuwde paus Franciscus tegen het 'monopoliseren van landbouwgronden door transnationale ondernemingen en staten, die niet alleen de boeren een essentieel goed beroven, maar ook de soevereiniteit van landen ”. De Heilige Vader wees er ook op: "Er zijn al veel regio's waar het geproduceerde voedsel naar het buitenland gaat en de lokale bevolking is dubbel verarmd, omdat ze geen voedsel of land heeft".
Verdere richtlijnen en aanwijzingen met betrekking tot de gevaren van landroof kwamen tot uiting in de pauss encycliek Laudato Si ', waarin hij een uitbuitende benadering van land aan de kaak stelt en daarbij herinnert aan: "Voor hen (inheemse gemeenschappen) is land geen handelswaar, maar eerder een geschenk van God en van hun voorouders die daar rusten, een heilige ruimte waarmee ze moeten interageren om hun identiteit en waarden te behouden. Wanneer zij op hun land blijven, zorgen zij er zelf het beste voor. Desalniettemin wordt er in verschillende delen van de wereld druk op hen uitgeoefend om hun thuislanden te verlaten om plaats te maken voor [industrieel] landbouw- of mijnbouwprojecten die worden uitgevoerd zonder rekening te houden met de degradatie van natuur en cultuur. "(146). Ter ondersteuning van Laudato Si en voorafgaand aan de klimaatconferentie COP 21 in Parijs, ondertekenden de bisschoppenconferenties over de hele wereld de 22nd van oktober een hoger beroep waarin werd opgeroepen tot COP 21 "om ervoor te zorgen dat mensen toegang hebben tot water en te landen voor klimaatbestendige en duurzame voedselsystemen, die prioriteit geven aan door mensen aangestuurde oplossingen in plaats van winst."
De conferentie is gericht op het ontwikkelen van strategieën om lokale gemeenschappen te ondersteunen en te versterken in hun strijd om deze dreiging te stoppen en veerkracht te creëren.
-SECAM (gebaseerd in Accra), het Symposium van bisschoppenconferenties van Afrika en Madagaskar, is een vereniging van alle katholieke bisschoppenconferenties van Afrika en zijn eilanden. Sinds de oprichting in 1969 heeft SECAM zijn bezorgdheid getoond over problemen met betrekking tot menselijke ontwikkeling. Om deze reden heeft SECAM een ministerie van Justitie, Vrede en Ontwikkeling opgericht in zijn secretariaat in Accra, Ghana. SECAM brengt alle bisdommen in alle landen van het continent. SECAM vertegenwoordigt bijna 20% van de totale bevolking van Afrika die katholiek is.
-AEFJN (gevestigd in Brussel), Africa Europe Faith & Justice netwerk, is een zusterorganisatie van AFJN, opgericht op dezelfde kernwaarden en ethos door Europese religieuze congregaties. De AEFJN is echter opgericht in 1988 om rechtvaardigere economische betrekkingen tussen Europa en Afrika te bevorderen door middel van haar belangenbehartiging bij de EU en heeft momenteel meer dan 43 religieuze congregaties in haar lidmaatschap. AEFJN voltooide onlangs casestudy's over landroof en "extractivisme" in respectievelijk Senegal en Madagaskar
-AFJN (gevestigd in Washington), het Africa Faith and Justice Network, begon in 1983 als een reactie op wat katholieke missionaire congregaties op de grond in Afrika zagen. AFJN is opgericht om meer verantwoorde en rechtvaardige betrekkingen tussen de Verenigde Staten en de landen van Afrika te bevorderen en om beleid te bestrijden dat schadelijk is voor Afrika. AFJN heeft 34-organisatieleden. Vanuit haar kantoren in Washington DC blijft AFJN haar pleitbezorgingswerk doen met wetgevers uit het Amerikaanse Congres en met Amerikaanse overheidsinstanties.
- CIDSE (gevestigd in Brussel) is een internationale alliantie van katholieke ontwikkelingsagentschappen die samenwerken voor mondiale rechtvaardigheid. Onze 17 lidorganisaties uit Europa en Noord-Amerika komen samen onder de paraplu van CIDSE om armoede en ongelijkheid te bestrijden. We dagen regeringen, bedrijven, kerken en internationale instanties uit om beleid en gedrag aan te nemen ter bevordering van mensenrechten, sociale rechtvaardigheid en duurzame ontwikkeling. Vind meer informatie over het werk van CIDSE op het gebied van alleen eten hier.
Faith Community and Mining Industry nemen deel aan een dag van moedig gesprek Oktober 23rd, 2015
Het proces van betrokkenheid tussen de mijnindustrie en geloofsgemeenschap nam op oktober 9 een heel andere en innovatieve stapth toen de anglicaanse aartsbisschop van Kaapstad, aartsbisschop Thabo Makgoba, een gesprek organiseerde dat zich concentreerde op mijnbouw in zuidelijk Afrika en nog meer specifiek op Zuid-Afrika. Deze gebeurtenis werd voorafgegaan door drie voorgaande dagen van bezinning; twee gehost in het Vaticaan door kardinaal Peter Turkson, en één in Lambert in Londen, georganiseerd door de aartsbisschop van Canterbury en de voorzitter van de British Methodist Conference. Het gesprek werd gebaad in de traditionele gebedsmomenten van Evensong en Morning Eucharist. Het evenement opende in de kathedraal van Sint Joris de Martelaar in het centrum van Kaapstad en de ochtend-eucharistie werd gevierd in de historische kerk van The Good Shepherd Protea, gelegen aan de rand van Kirstenbosch en nabij Bishopscourt, de residentie van de aartsbisschop.
De dag van een moedig gesprek was bedoeld om een veilige ruimte te bieden voor een multi-perspectief onderzoek van de problemen, kansen en uitdagingen die de mijnbouw in Zuid-Afrika biedt, en om te onderzoeken welke initiatieven kunnen worden ondernomen om deze realiteiten aan te pakken.
Zowel in de openingsgebeden als in zijn openingsrede schuwde aartsbisschop Magoba de harde en pijnlijke realiteit waarmee de industrie is geconfronteerd en die hij heeft veroorzaakt. Tijdens de openingsdienst werd het volgende gebed uitgesproken. De aartsbisschop stelde het gebed samen tijdens de langdurige staking in Marikana, een plaats van grote confrontatie tussen mijnwerkers en politie in augustus 2012, toen meer dan 40 mensen omkwamen.
"Heer, we zijn nog steeds aan het rouwen en aan het rouwen. We zijn nog steeds op zoek naar de volledige waarheid over Marikana. We kunnen niet doden en verminken om ongelijkheid te handhaven. Heer, er is iets mis in dit economische systeem en wij weten het. Mogen eigenaars, beleggers en aandeelhouders de pijn en het verlangen naar vrede voelen. Mogen arbeiders en mijneigenaars elkaar vinden. Kan verder pijn, pijn en moorden worden afgewend, en mag de politiek het volk dienen omwille van de vrede.
In zijn openingstoespraak verhaalde de aartsbisschop zijn eigen banden met de mijnindustrie. Hij vertelde hoe zijn vader, “een zelfvoorzienende kerkprediker”, als kledingverkoper door de mijnsteden ten westen van Johannesburg reisde. Hij vertelde ook over zijn eigen ervaring als psycholoog die werkte met mijnwerkers die ruggenmergletsel hadden opgelopen.
Hij erkende dat een van de belangrijke stappen in een dag met moedige gesprekken de erkenning van tekortkomingen is 
en mislukkingen en hij somde een aantal manieren op waarop de "kerken de mijnbouw hebben gefaald". Deze omvatten "hoe riskant mijnen economisch is"; hoe we de aspiraties van mensen die R12,500 per maand (ongeveer $ 920 US dollars) willen verdienen voor het werken in extreme hitte bij stopplaatsen (uitsnijden van open ruimtes) die kilometers lang in de aarde liggen, niet begrepen hebben "; of de 'beperkingen voor managers die geconfronteerd worden met de niet aflatende druk om te voldoen aan de verwachtingen van aandeelhouders voor betere resultaten elk kwartaal'.
Hij suggereerde dat het proces voor het gesprek één zou zijn "van klaagliederen in de zin van het Boek der klaagzangen in het Oude Testament," waar we verder gaan dan het staren naar de navel en de kwetsbaarheid blootleggen, maar "het blootstellen als een hulpmiddel voor leiderschap, omdat je kunt Laten we samen verder gaan zonder de mislukkingen uit het verleden te erkennen. Hij legde verder uit dat het doel voor de dag zou worden bereikt als elke deelnemer "zijn eigen unieke zorgen en bijdragen aan dit gesprek" inbrengt, en wat van het allerhoogste belang is, is dat ieder van ons probeert in de huid te kruipen van degenen met wie we zijn in dialoog ".
Aartsbisschop Makgoba maakte een lijst van de volgende zorgen die hem bezighielden: mijnengezondheid en -veiligheid, milieudegradatie, sociale cohesie en ongelijkheid in welvaart. Hij riep de arbeid op om te kijken naar modellen om samen met het management te werken en vroeg het management om "te kijken naar de enorme ongelijkheid tussen de beloning van bestuurders en die van werknemers".
Gedurende een reeks panels en kleine groepsdiscussies volgden de 30 plus deelnemers het advies van de aartsbisschop en waren openhartig en aandachtig in hun opmerkingen en in hun luisteren. Onder de extra kwesties die werden genoemd, waren bezorgdheid over "collectieve rijkdom en inkomensongelijkheid"; de ontoereikendheid van het percentage van de winst dat wordt teruggegeven aan de plaatselijke mijnsite-gemeenschappen; en de rol van de overheid en het verlies van hun stem in het gesprek (het evenement overlapt met de jaarlijkse conventie van de regerende partij). Vragen gesteld ter overweging en actie omvatten de profetische en fantasierijke rollen en platforms van de kerken; een rol voor de kerk bij het managen van conflicten tussen partijen; "Wanneer buitensporige winsten immoreel zijn"; verhoogde transparantie door de industrie, vooral met lokale gemeenschappen; en ontwikkeling van een overeengekomen set van best practice-principes voor maatschappelijke betrokkenheid.
De dag werd afgesloten met een aantal toezeggingen voor actie die zowel door de industrie als door de kerk werden aangeboden en aanvaard. Deze omvatten zeer specifieke projecten op het lokale niveau van de gemeenschap van mijnlocaties, evenals de ontwikkeling van een sterk bekwaam instituut dat zou kunnen dienen als een onpartijdige hulpbron en partij om te worstelen met veel van de problemen die alleen in de loop van de dag konden worden geïdentificeerd en kort overwogen . Dit omvatte kwesties en zorgen die zeer lokaal en onmiddellijk zijn, evenals de bredere horizontale kwesties van werkgelegenheid, energie, technologie en milieu die aanwezig zijn in gemeenschappen in het hele land en de wereld.
Missionaire Oblaten in Zimbabwe: "boorgat voor schoon water" is een reddingslijn afgeleverd. 14 juli 2015
![CIMG1857 [1]](http://omiusajpic.org/wp-content/uploads/2015/07/CIMG18571.jpg)
Fr. Charles Rensburg, OMI met Bhomela-gemeenschapsleiders in Zimbabwe
Onlangs heeft een katholieke parochie van St. Mary of Sorrows in Virginia, Verenigde Staten gedoneerd aan de lokale gemeenschap in Bhomela in Zimbabwe. Dit genereuze geschenk heeft mensen van Bhomela in staat gesteld om een boorgat te krijgen voor schoon water en te helpen bij de ontwikkeling van lokale landbouwinitiatieven tijdens het langdurige droge seizoen. Bhomela-gemeenschap is een missiekerk voor de Zimbabwe Missionary Oblates of Mary Immaculate.
“In Bhomela en omgeving lijden veel kinderen aan ziekten die door water worden veroorzaakt en aan ondervoeding. Dit boorgatproject zal een lange weg banen bij het verlichten van deze problemen en het ontwikkelen van 'zelfhulp'-initiatieven voor het oplossen van lokale problemen ”, zegt Zimbabwe Missionary Oblate, Fr. Charles Rensburg, OMI, spreekt namens de lokale gemeenschap.
“Woorden kunnen niet beginnen met het beschrijven van de vreugde van de gemeenschap over het ontvangen van een 'levenslijn' van water voor het hele dorp. Het boorgat zal worden onderhouden door de lokale katholieke gemeenschap, terwijl tegelijkertijd volledige toegang is verleend tot het hele dorp met meer dan 3000 mensen. "
JPIC rapport Fall / Winter 2014-nummer nu online beschikbaar 17 september 2014
De herfst / winter 2014-uitgave van JPIC-rapport is nu online beschikbaar als PDF. Het zal binnenkort beschikbaar zijn in gedrukte vorm.
Neem contact op met Mary O'Herron in het JPIC-kantoor als u wilt worden toegevoegd aan de mailinglijst.
U kunt alle nummers van JPIC-rapport op deze website vinden in de sectie Bronnen. (Download een PDF van het laatste nummer)
